Danny Ongais

Danny Ongais

Danny Ongais w 1984
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1942 Kahului
Data i miejsce śmierci	26 lutego 2022 Anaheim Hills

Danny Ongais (ur. 21 maja 1942 w Kahului, zm. 26 lutego 2022 w Anaheim Hills) –amerykański kierowca wyścigowy.

Życiorys

Ongais urodził się na Hawajach po wybuchu II wojny światowej. W młodości ścigał się motocyklami oraz służył w Armii Stanów Zjednoczonych jako spadochroniarz. W połowie lat 60. zaangażował się w wyścigi dragsterów w południowej Kalifornii, początkowo jako mechanik, a później jako kierowca. W 1964 roku wybudował własny samochód i wystawił go w imprezie Winternationals, gdzie pokonał Mickeya Thompsona. Później wraz z Thompsonem ustanowił Fordem Mustangiem Mach 1 serię rekordów szybkości. W 1965 roku stał się pierwszym Amerykaninem, który w Europie pokonał barierę 200 mph.

W 1974 roku ścigał się Lolą T300 Eddy'ego O'Briena w regionalnych i narodowych mistrzostwach SCCA, gdzie w 15 startach wygrywał 12 razy. Przyciągnęło to uwagę biznesmena Teda Fielda, prezesa firmy Interscope. Na 1975 Field zatrudnił Ongaisa do swojego zespołu Interscope Racing w Formule 5000. W 1977 roku Ongais ścigał się w wyścigach USAC samochodem Parnelli, wygrywając wyścig w Michigan. W tym czasie uczestniczył też Porsche 934 w wyścigach IMSA.

Pod koniec roku 1977 Interscope wykupił mu miejsce w zespole Formuły 1 Penske na dwa północnoamerykańskie wyścigi. Ongais zdołał ukończyć Grand Prix Kanady na siódmym miejscu. W następnym roku ścigał się w USAC i Formule 1. W amerykańskiej serii wygrał pięć wyścigów i prowadził w Indianapolis 500, zanim wycofał się z zawodów. W Formule 1 wystartował w czterech Grand Prix, ale bez sukcesów.

Na początku roku 1979 odniósł Porsche 935 wraz z Fieldem i Hurleyem Haywoodem zwycięstwo w wyścigu 24h Daytona. Ścigał się w tamtym roku w serii IndyCar. Po sezonie 1988 wycofał się ze ścigania. W roku 1996 powrócił do Indianapolis 500 po tym, gdy Scott Brayton zginął w treningach przed wyścigiem i John Menard poprosił go o zastępstwo. Ongais był siódmy w wyścigu. W 2002 roku uczestniczył w serii GrandAm.

Wyniki

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Formuła 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Msc.	Pkt.
1977																					25	0
	Interscope Racing	Penske PC4	Ford	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	NU	7	-
1978																					NS	0
	Team Tissot Ensign	Ensign N177	Ford	NU	NU	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
	Interscope Racing	Shadow DN9	Ford	-	-	-	NPK	-	-	-	-	-	-	-	-	NPK	-	-	-

Indianapolis 500

Rok	Nr	Start.	Msc.	Okr.	Lider	Uwagi
1977	25	7	20	90	0	silnik
1978	25	2	18	145	71	tłok
1979	25	27	4	199	0
1980	25	16	7	199	0
1981	25	21	27	64	4	wypadek
1982	25	9	22	62	1	wypadek
1983	25	21	21	101	0	prowadzenie
1984	25	11	9	193	3
1985	25	17	17	141	0	silnik
1986	25	16	23	136	0	zapłon
1987	25	NZ
1996	32	33	7	197	0
1998	81	NZ

Bibliografia

• DRIVERS: DANNY ONGAIS. grandprix.com. [dostęp 2013-12-22]. (ang.).
• Danny Ongais. ChampCarStats.com. [dostęp 2013-12-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Biografia Ongaisa w serwisie f1rejects (ang.)